Oyun çocuklar için, duyguları ifade etme ve keşfetme, isteklerini ifade etme ve kendilerini tatmin etme için bir yoldur. Çocuk için oyun gerçek dünyanın bir yansımasıdır. Oyun sayesinde çocuk yarattığı kendi dünyasında, problem çözme, duyguları düzenleme, sıra bekleme gibi pek çok sosyal, duygusal ve bilişsel beceriyi pratik eder. Bir bilim insanı gibi, deneme – yanılma yoluyla gerçek dünyadaki deneyimlerini “oyun içinde” tekrar ederek anlamlandırmaya çalışır.
Oyun çocuğun iç dünyasının da bir yansıması olup, tekrar ettikleri deneyimlerde yaşadıkları duyguları ve düşünceleri de ifade etme yoludur. Oyunun iyileştirici ve güçlendirici yönü buradan gelir.
Oyun terapisi, öncelikle çocuklar için uygulanan bir terapi şeklidir. Bunun nedeni, çocukların kendi duygularını veya problemlerini ebeveynlerine veya diğer yetişkinlere açıklayamayacaklarıdır.
Oyun terapisi çocuklarda görülen psikolojik problemlerin, davranış sorunlarının bu alanda eğitim alan uzman terapistler tarafından oyun ve etkinlikler aracılığı ile tedavi edilmesi ve iyileştirilmesidir.
Sıradan bir oyun etkinliği gibi görünse de oyun terapisi bundan çok daha fazlasıdır. Oyun terapisi, çocukta davranış değişikliği ile beraber sosyal ve duygusal anlamda gelişim ve genel iyi oluş halini de destekler.
Terapist oyun terapisi ile çocuğun duygularını keşfetmesine ve çözülmemiş travma ile başa çıkmasına yardımcı olur. Çocuklar oyun yoluyla problem çözme becerilerini geliştirmeyi, istenil davranışları kazanmayı, özgüvenlerini geliştirmeyi ve duygusal yaralarının giderilmesini sağlarlar. Burada oyun terapistinin en önemli etkisi; çocuğun koşulsuz, olduğu gibi kabul edilerek, büyümesi ve gelişmesi için gerekli ortamı sağlamaktır.
Çocuklar ve yetişkinler arasında bir miktar iletişim boşluğu bulunur. Yaşa ve gelişim aşamasına bağlı olarak, çocuklar yetişkinlerin dil becerilerine sahip değildir. Bir şeyler hissedebilirler, ancak çoğu durumda bunu bir yetişkine ifade edemezler veya bunu ifade edecek güvendikleri bir yetişkine sahip olamazlar.
Öte yandan, yetişkinler çocuğun sözlü ve sözlü olmayan ipuçlarını yanlış yorumlayabilir veya tamamen gözden kaçırabilir.
Çocuklar oyun yoluyla dünyayı ve içindeki yerlerini anlamayı öğrenirler. İçsel duygularını ve en derin duygularını harekete geçirmekte özgür oldukları yerdir. Eğer ne arayacağınızı biliyorsanız, oyuncaklar daha büyük anlam kazanan semboller olduğunun farkına varırsınız.
Çocuk yetişkin dünyasında kendini yeterince ifade edemediğinden, terapist çocuğa kendi düzeyinde kendi dünyasında katılır.
Oynarken, çocuk baskı altında kalmadan daha az korunaklı hale ve duygularını paylaşmaya daha yatkın hale gelirr. Bunu kendi zamanlarında ve kendi iletişim yöntemleriyle yapmalarına izin verilir.
Oyun terapisi, terapiste ve çocuğun özel ihtiyaçlarına göre farklılık gösterir. Başlamak için terapist çocuğu oyun oynarken gözlemler ve ayrıca çocukla, ebeveynlerle veya öğretmenlerle ayrı görüşmeler yapmak isteyebilir.
Kapsamlı bir değerlendirmeden sonra, terapist bazı hedefler belirleyecek, hangi sınırların gerekli olabileceğine karar verecek ve nasıl ilerleyeceğine dair bir plan oluşturacaktır.
Oyun terapistleri, bir çocuğun ebeveynden ayrı olmakla nasıl başa çıktığına, tek başına nasıl oynadığına ve ebeveyn geri döndüğünde nasıl tepki vereceğine çok dikkat eder.
Bir çocuğun farklı oyuncaklarla nasıl etkileşime girdiği ve davranışlarının seanstan seansa nasıl değiştiği konusunda çok şey açığa çıkarılabilir. Oyunu, korkuları ve endişeleri canlandırmak, yatıştırıcı bir mekanizma olarak ya da iyileştirmek ve problem çözmek için kullanırlar.
Oyun terapistleri bu gözlemleri sonraki adımlara rehber olarak kullanır. Her çocuk farklıdır, bu nedenle terapi onların bireysel ihtiyaçlarına göre şekillenir. Terapi ilerledikçe davranışlar ve hedefler yeniden değerlendirilir.
Bir noktada, terapist ebeveynleri, kardeşleri veya diğer aile üyelerini oyun terapisine getirebilir. Bu, evlatlık terapisi olarak bilinir. Sorunların çözümünü öğretmeye, iyileşmeyi teşvik etmeye ve aile dinamiklerini iyileştirmeye yardımcı olabilir.
Oyun terapisinden her yaştan insan yararlanabilse de, genellikle 3 ila 12 yaş arasındaki çocuklarda uygulanır. Oyun terapisi, aşağıdakiler gibi çeşitli durumlarda yardımcı olabilir:
Oyun terapisi alanındaki araştırmalara göre, oyun terapisi alan çocukların yüzde 71'e kadarı olumlu değişiklik gösterdikleri görülmüştür.
Bazı çocuklar tereddütle başlayabilirken, terapiste olan güven zamanla artar. Çocuk daha rahat hale geldikçe ve bağları güçlendikçe, oyunlarında daha yaratıcı ve kendini daha sözlü ifade eder hale gelir.
Oyun terapisinin potansiyel faydalarından bazıları şunlardır:
Oyun terapisi ayrıca dil kullanımının, ince ve kaba motor becerilerinin gelişmesine yardımcı olur.
Çocuğunuzun teşhis edilmiş bir zihinsel veya fiziksel hastalığı varsa, oyun terapisi ilaçların veya diğer gerekli tedavilerin yanında yardımcı tedavi olarak kullanılır.
Detaylı bilgi için bizimle iletişime geçebilirsiniz.